Jaki aparat słuchowy kupić, by lepiej słyszeć?
Warto wczytać się w rekomendację Polskiego Stowarzyszenia Protetyków Słuchu (PSPS). Pierwsza, najprostsza odpowiedź na to pytanie brzmi: taki, w którym słyszalność będzie najlepsza pod kątem zrozumienia mowy oraz naturalności słyszanego dźwięku. I choć wyda się to trywialne, odpowiedź ta idealnie obrazuje pewną ideę: w przypadku aparatów słuchowych nie liczy się moda, nie liczą się podpowiedzi kolegów i koleżanek ani internetowych forumowiczów, których zapytamy – jaki aparat słuchowy polecacie.
Liczą się konkretne potrzeby konkretnego pacjenta, pod które protetyk słuchu dobiera określony aparat. W dużej mierze więc odpowiedź na pytanie „jaki aparat” uzależnione będzie więc nie od naszych wyobrażeń, lecz podpowiedzi specjalisty.
Rodzaje aparatów słuchowych
Zanim dowiemy się, jaki aparat wybrać, warto zapoznać się możliwościami. Podstawowy podział to rozróżnienie między aparatami słuchowymi na przewodnictwo powietrzne i na przewodnictwo kostne. Te pierwsze są zdecydowanie częściej używane. Wyróżniamy wśród nich aparaty słuchowe:
- zauszne (RITE – ze słuchawką w uchu lub BTE – z dźwiękowodem prowadzącym do wkładki w uchu)
- wewnątrzuszne (ITE – schowany wewnątrz ucha, ale widoczny na zewnątrz, ITC – schowany wewnątrz, mniej widoczny)
- wewnątrzkanałowe (CIC – całkowicie schowany w przewodzie słuchowym)
Rzadko spotykane aparaty na przewodnictwo kostne umieszcza się natomiast w obudowie okularów lub na zębach.
Ocena stanu i dobór aparatu słuchowego
Dobór konkretnego aparatu słuchowego poprzedzony jest długą procedurą. W pierwszej kolejności pacjent przechodzi krótki wywiad medyczny, dotyczący stanu zdrowia ze szczególnym uwzględnieniem narządu słuchu (problemy ze słyszeniem, bóle, szumy, wycieki wydzieliny, operacje). Wywiad przeprowadza protetyk słuchu. Zwłaszcza u osób starszych istotna może być odpowiedź o sprawność manualną, która jest wymagana do obsługi wielu aparatów.
W drugim etapie protetyk przeprowadzi krótkie badanie otoskopowe, pozwalające ocenić stan ucha zewnętrznego, w szczególności pod kątem zalegania woskowiny. Najistotniejszym badaniem będzie jednak tzw. audiometria tonalna służąca do oceny progu słyszenia, czyli określenia, jakie najcichsze dźwięki pacjent jest w stanie usłyszeć. Badanie przeprowadza się w kabinie akustycznej, gdzie pacjent za pomocą specjalnego przycisku potwierdza usłyszenie wygenerowanego dźwięku o danej częstotliwości. Badanie przeprowadza się zarówno w słuchawkach umieszczonych w uszach, przekazujących dźwięk drogą powietrzną, jak też zakładanych za uszami (przekazywanie kostne).
Jaki aparat dla starszej osoby – protetyk radzi
W dalszej kolejności Polskie Towarzystwo Protetyków Słuchu rekomenduje odbycie z pacjentem rozmowy na temat dostępnych rozwiązań adekwatnych do stwierdzonych problemów ze słuchem. Dotyczy to zarówno wskazań jak i przeciwwskazań. A zatem – protetyk nie powinien zalecać aparatu wewnątrzusznego osobie, która miała w przeszłości operację ucha.
Perforacja błony bębenkowej połączona z wysiękiem z ucha powinna wykluczać zastosowanie sprzętu wyposażonego w elektronikę ze względu na ryzyko zepsucia – uwaga ta dotyczy także aparatów zausznych ze słuchawką umieszczaną w uchu. Istotny jest też rozmiar – aparaty zbyt małe nie są przeznaczone dla osób mających problem ze sprawnością manualną. Dopiero po wykluczeniu tego typu okoliczności, a także dopasowaniu typu aparatu do stwierdzonej wady, można się zająć estetyką urządzenia, stopniem zaawansowania technologicznego i co za tym idzie – wyborem półki cenowej, na której chcemy prowadzić poszukiwania. Pamiętajmy, że rozbieżność cenowa w przypadku tego typu sprzętu jest ogromna, od około 1,5 do nawet 10 tys. zł.
Dopasowanie aparatu słuchowego
Ostatnim etapem jest dostosowanie wybranego aparatu słuchowego do ucha pacjenta. W pierwszym etapie przeprowadza się dostrojenie urządzenia do progu słyszalności. Co ważne, protetyk powinien dać do przymierzenia kilka modeli aparatów kilku producentów, ale z podobnej półki cenowej – tej na którą zdecydował się pacjent. Nie powinno się z góry sugerować osobie chorej kupna droższego modelu.
Dopiero brak zadowalających efektów w czasie testów uprawnia do zasugerowania urządzeń bardziej zaawansowanych technologicznie, ale przy tym droższych. Po przeprowadzonych testach i ocenie wynikającej zarówno z obiektywnych obserwacji, jaki i subiektywnych odczuć pacjenta, protetyk powinien poinformować, które – jego zdaniem – urządzenie wypadło najlepiej i w największym stopniu będzie odpowiadać potrzebom. Oczywiście, ostatnie zdanie, co do tego, jaki aparat kupić, będzie należeć do pacjenta, ale warto w tej materii wysłuchać specjalistów.
Czytaj też:
