Słodcy cukrzycy

Zamienniki cukru i wszystko, co musisz o nich wiedzieć, by twoje życie - mimo diety cukrzycowej - nie straciło słodkiego smaku. 

Jak przekonują lekarze i dietetycy, osoby chore na cukrzycę mogą unikać cukru, nie rezygnując jednocześnie ze słodkiego smaku. Warto jednak być zorientowanym, jak działają zamienniki cukru i jakim dysponujemy wyborem takich substancji.

Poliole

To grupa zamienników otrzymywanych chemicznie, ale także występujących w przyrodzie, np. sorbitol w śliwkach.

Poliole to węglowodany dostarczające mniejszej ilości kalorii w porównaniu z tradycyjnym białym cukrem. 1 g dostarcza 2,4 kcal, podczas gdy wartość energetyczna 1 g cukru to 4 kcal. Nie jest to jednak jedyny powód ich stosowania przez cukrzyków. Zamienniki te wykorzystywane są w diecie cukrzycowej ze względu na to, że są trawione i przyswajane w inny sposób niż cukier: mianowicie nie powodują wzrostu stężenia glukozy we krwi. Dotyczy to m.in. sorbitolu i ksylitolu. Jako że osoby cierpiące na cukrzycę borykają się często z nadwagą, argumentem za ich używaniem może być także fakt, że substancje te powodują również zwiększenie objętości produktu spożywczego, co z kolei wpływa na obniżenie jego kaloryczności.

Uwaga! Warto zwracać uwagę na procentową zawartości polioli w danym produkcie, gdyż zawartość powyżej 10% masy wyrobu może wywoływać działanie przeczyszczające.

Intensywne substancje słodzące

Nazwa ich wiąże się z faktem, iż substancje te są słodsze od tradycyjnego cukru. Ze względu na możliwość stosowania ich w minimalnych ilościach określa się je również mianem niskokalorycznych substancji słodzących. Pomagają więc w utrzymaniu prawidłowej masy ciała. Jednak główną ich zaletą jest to, że nie wywołują wydzielania insuliny, gdyż nie zwiększają stężenia glukozy we krwi. Wytwarzane są w sposób syntetyczny, wyjątek stanowi taumatyna (E 957), która jest naturalną substancją pochodzenia roślinnego.

Uwaga! Należy pamiętać, że dla każdej intensywnej substancji słodzącej zostało określone dzienne dopuszczalne spożycie. Np. popularny aspartam jest niemalże dwukrotnie słodszy od cukru, a dopuszczalna dzienna dawka to 40 mg na każdy kilogram masy ciała. Zakładając, że ważysz 80 kg, możesz go spożyć 3,2 g dziennie.

Aspartam

Należy do intensywnych substancji słodzących i jest chyba najpopularniejszym zamiennikiem cukru. Nie może być stosowany w przypadku produktów poddawanych obróbce cieplnej. Traci wtedy właściwości słodzące, a wydziela substancje szkodliwe dla zdrowia. Warto wiedzieć, że nie może być stosowany przez osoby cierpiące na fenyloketonurię, gdyż rozkłada się on do fenyloalaniny podlegającej ścisłemu ograniczeniu w przebiegu tej choroby.

Najlepszy wybór – stewia!

Stewia jest naturalnym słodzikiem ziołowym, którego wyciąg pochodzi z rośliny Stewia Rebaudiana i jest łatwo przyswajalny przez organizm. Smak stewia zawdzięcza glikozydom, które są nawet 300 razy słodsze od rafinowanego cukru. Jest całkowicie bezpieczna dla diabetyków, gdyż nie podnosi poziomu glukozy we krwi. Mogą korzystać z niej także osoby cierpiące na fenyloketonurię oraz celiakię. Może być stosowana podczas obróbki cieplnej, ponieważ jest odporna na działanie wysokiej temperatury. Dodatkowo roślina wykazuje inne działania lecznicze: obniża ciśnienie krwi, łagodzi dolegliwości trawienne oraz przyspiesza gojenie ran, gdyż wykazuje działanie grzybobójcze. 10 marca 2010 ANS (The Panel on Food Additives and Nutrient Sources Added to Food) opublikował badania, które potwierdzają bezpieczeństwo stosowania stewii.

Nie rezygnuj ze słodyczy, tylko świadomie je wybieraj.