Kim była Bernadetta z Lourdes?
Bernadette Soubirous urodziła się 7 stycznia 1844 r. w położonym u podnóża Pirenejów francuskim mieście Lourdes. Najstarsza córka z dziewięciorga dzieci ubogiego młynarza Franciszka i jego wybranki Luizy Casterot była bardzo chorowita i przez większość życia cierpiała na astmę. 11 lutego 1858 r. Bernadetta wraz z siostrą i koleżanką poszła nad rzekę zebrać drewno na opał. W okolicach groty, poniżej skały Massabielle dziewczynka doznała dziwnego, niespotykanego przez nią wcześniej odczucia, przypominającego podmuch wiatru. Gdy odwróciła głowę w stronę polany zobaczyła kobiecą postać ubraną w biało-niebieskie szaty i trzymającą w dłoni różaniec. Bernadette wystraszyła się zjawy i ze strachu zaczęła odmawiać różaniec. Po skończeniu modlitwy okazało się, że postać zniknęła. Zdarzenie to jest powszechnie znane jako pierwsze objawienie Matki Bożej w Lourdes. Od tamtej pory Bernadetta miała ich jeszcze kilkanaście. W 1866 r. kobieta wstąpiła do klasztoru Notre Dame de Nevers, gdzie zaczęła służyć chorym. Zmarła niedługo później - w wieku 35 lat - na gruźlicę.
Lourdes objawienia - co się wydarzyło?
Po pierwszym objawieniu Bernadette była zdziwiona, że jej koleżanka i siostra nic nie widziały i były przekonane, że cała historia to żart. Mama dziewczynki uznała, że dziecko padło ofiarą jakiejś iluzji, w związku z czym zabroniła jej odwiedzać ponownie grotę. Dopiero ksiądz, u którego Bernadette odbyła spowiedź 13 lutego 1858 r. uznał opowieść dziewczynki za logiczną i w nią uwierzył. Do kolejnego objawienia doszło dzień później - w niedzielę. Wówczas Bernadette wróciła do groty wraz z koleżankami i zaczęła odmawiać różaniec. Po kilku chwilach ujrzała tę samą postać, co podczas poprzedniego widzenia. Gdy zaczęła kropić w jej stronę wodą święconą, tajemnicza Pani się uśmiechnęła. To właśnie wtedy miało dojść do pierwszej ekstazy Bernadette, w trakcie której dziewczynka na jakiś czas stała się zupełnie niewrażliwa na bodźce zewnętrzne.
Trzecie objawienie w Lourdes
Do trzeciego objawienia Maryjnego w Lourdesdoszło 18 lutego. Wówczas Matka Boża przemówiła do Bernadetty, prosząc ją, by ta przychodziła w to samo miejsce przez kolejne 15 dni. Podobno powiedziała jej także: „Nie obiecuję Ci szczęścia na tym świecie, lecz w innym”. W ciągu następnych dwóch tygodni Matka Boska powierzyła dziewczynce trzy tajemnice, które nie mogły zostać przez nią ujawnione nikomu, nawet spowiednikowi. Z każdym kolejnym widzeniem w grocie było coraz więcej osób zafascynowanych objawieniami. 25 lutego, podczas dziewiątego objawienia w Lourdes Maryja poprosiła świat o pokutę. Następnie poleciła dziewczynce napić się wody ze wskazanego miejsca. Gdy okazało się, że nie ma w nim źródła, Bernadetta zaczęła drążyć ziemię i je odkryła. Źródło do tej pory nie wyschło i stało się miejscem wielu pielgrzymek i uzdrowień.
Na czym polegał cud w Lourdes?
Podczas siedemnastego, przedostatniego objawienia w Lourdes, płomień świecy przez 10 minut dotykał pogrążonej w ekstazie dziewczynki i nie sprawił jej bólu. Nie pozostawił po sobie także ani śladu. Zdarzenie to opisuje się mianem cudu w Lourdes. Świadkiem sytuacji był niewierzący lekarz, dr Dozous, który chciał zbadać Bernadettę podczas ekstazy. Po widzeniu przeprowadził na niej następujący eksperyment: wziął drugą zapaloną świecę i dotknął nią ręki dziewczynki. Ku jego zdziwieniu, natychmiast krzyknęła ona z bólu. Dr Dozous uwierzył wówczas, że objawienia były zjawiskiem nadprzyrodzonym i jednocześnie prawdziwym. Podczas ostatniego objawienia, mającego miejsce 16 lipca 1858 r., Bernadette zapytała Pani kim jest. Miała wówczas usłyszeć, że „Niepokalanym Poczęciem”.
Bernadetta i cud w Lourdes a stanowisko Kościoła
Objawienia w Lourdes zostały zatwierdzone przez Kościół katolicki 18 stycznia 1862 r. Biskup diecezji Tarbes uznał je wówczas za autentyczne i nie budzące żadnych wątpliwości. Po dziś dzień Lourdes rokrocznie odwiedza wielu pielgrzymów, którzy potwierdzają dziejące się tam cuda. Od momentu, w którym Bernadette wydrążyła źródło, odnotowano około 7 tysięcy przypadków niewytłumaczalnych uzdrowień, będących skutkiem obmycia się w pochodzącej z niego wodzie. Spośród nich, 70 Kościół uznał za cudowne. Do ostatniego doszło 11 lipca 2008 r. Dotyczyło ono francuskiej zakonnicy, s. Bernadette Moriau, która cierpiała z powodu paraliżu okolic lędźwiowych i krzyżowych. Dolegliwości ustąpiły po kąpieli w wodzie i było to niewytłumaczalne z medycznego punktu widzenia. Warto wiedzieć, że dla wygody pielgrzymów w okolicy źródła zbudowano kamienne wanny, w których można w pełni się zanurzyć, a w pobliżu groty zamontowano także specjalne krany, dzięki którym wodą można napełnić dowolne naczynie.
Zobacz także: