Czy można uzależnić się od cukru?

O tym, że hasło „cukier krzepi!” nie ma najmniejszego odzwierciedlenia w rzeczywistości, wiadomo nie od dziś.

Coraz więcej osób przekonuje się na własnej skórze, że cukier nie dość, że nie krzepi, to jeszcze powoduje, że czujemy się zmęczeni, ociężali, a dodatkowe kilogramy pojawiają się nie wiadomo skąd. Ilu z nas jednak zdaje sobie sprawę z tego, że od cukru można się uzależnić?

Prawda jest brutalna: mechanizm działania uzależnienia jest zawsze taki sam. Bez względu na to, czy mamy do czynienia z alkoholem, nikotyną, narkotykami czy hazardem, to proces wchodzenia w nałóg za każdym razem przebiega w ten sam sposób. W przypadku cukru problem polega na tym, że społeczeństwo dopiero zaczyna dostrzegać problem i duża jego część nadal nie widzi w tym nic złego. Jeśli zatem sami o siebie nie zadbamy, marna jest szansa, że zrobi to ktoś inny.

Jak się uzależniamy?

Przypomnij sobie ostatnią sytuację, kiedy zjadłeś coś pysznie słodkiego. Smakowało Ci, miałeś ochotę na więcej. W tej chwili Twój mózg otrzymał komunikat, że jest dobrze, a poziom cukru we krwi podniósł się. Uwolniona została dopamina, a Ty wkraczasz w tryb nałogu. Zbyt wysokie stężenie glukozy powoduje wyrzut insuliny. Tym samym poziom cukru we krwi gwałtownie spada – zostaje on zmagazynowany w postaci tłuszczu. Dobry nastrój mija, a Ty chciałbyś, żeby trwał. Automatycznie pojawia się apetyt na kolejną porcję słodkości, bo w mózgu powstało już połączenie między zjedzeniem czegoś słodkiego a dobrym nastrojem. W efekcie znowu sięgasz po coś, co dostarczy Ci cukru… Błędne koło się zamyka.

Naprawdę taki zły?

Wielu z nas zadaje sobie pytanie, czy te historie o tym, że cukier jest taki szkodliwy to nie są może jedynie mity. Od wieków przecież wszyscy go jedli i jakoś tragedii nie było. Otóż, nie, to nie są mity. W diecie naszych przodków bez wątpienia cukier się znajdował, ale na pewno nie w takich ilościach i nie w tak przetworzonych postaciach. Dziś cukier jest praktycznie wszędzie. Warto dokładnie czytać etykiety i zdawać sobie sprawę, pod jakimi nazwami się kryje. Rzadko kiedy, wyczytamy z listy składników „cukier”. Częściej to może być syrop glukozowo-fruktozowy, mannitol, karmel, zagęszczony słód, melasa, sukraloza itd. Wszystkie one są słodkie, wszystkie uzależniają i wszystkie pustoszą organizm od wewnątrz.

Warto raz jeszcze przypomnieć, że cukier jest główną przyczyną otyłości. Prowadzi do miażdżycy, cukrzycy, chorób układu krwionośnego. Jest pożywką dla wszelkiego rodzaju bakterii chorobotwórczych i drożdżaków. Niekorzystnie wpływa na metabolizm. Poza tym, zbyt duża ilość cukrów prostych po krótkotrwałej fazie pobudzenia powoduje senność, zmęczenie i pogorszenie koncentracji. Następnym razem, gdy sięgniemy po słodkie ciastko, zastanówmy się dwa razy, czy na pewno jest ono tego warte.
Więcej z kategorii Zdrowie
Przeczytaj artykuł
Biszkopt - czy nada się dla cukrzyka?
Biszkopt dla cukrzyka
Przeczytaj artykuł
Słodki, ale zdradziecki
Przeczytaj artykuł
Słodcy cukrzycy
Powiązane artykuły
Dieta seniora
Dieta seniora. Co jeść, by cieszyć się zdrowiem?
Owoce na wadze
Zdrowie na talerzu - dieta diabetyka
Warzywa i owoce na odchudzanie
Otyłość a cukrzyca i insulinooporność - dieta
Stół zastawiony potrawami kuchni śródziemnomorskiej
Dieta śródziemnomorska – dlaczego warto ją stosować?

Reklama