Choroby weneryczne mężczyzn i kobiet. Objawy i leczenie

Choroby weneryczne przenoszone są drogą płciową. Takimi chorobami można zarazić się od osoby chorej (już zakażonej), można także zarazić się od nosiciela. Te choroby są najczęściej spotykanymi schorzeniami zakaźnymi, a ryzyko zakażenia zwiększa się wraz ze zwiększająca się ilością partnerów seksualnych. Oczywiście można uniknąć choroby wenerycznej stosując zabezpieczenie w postaci prezerwatywy. Ale kiedy już dojdzie do zarażenia, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Jakie są choroby weneryczne u kobiet, a jakie u mężczyzn? Objawiają się w różny sposób, a szybkie zdiagnozowanie pozwala na wdrożenie odpowiedniego leczenia i ochronę kolejnych partnerów.
Mężczyzna trzyma tabliczkę z napisem sos
źrodło:123RF
Spis treści

Choroby weneryczne 

Jedną z grup, dotkniętą w najszerszym zakresie chorobami wenerycznymi są ludzie młodzi. Co nie znaczy, że nie można zarazić się również w starszym wieku. Statystyki wskazują na przerażające dane. Światowa Organizacja Zdrowia bije na alarm, gdyż codzienne zostaje zarażonych mnóstwo osób. W ostatnich latach liczba wykrytych przypadków chorób wenerycznych powiększyła się w samej Polsce o 30%. Ale wiele osób nie zgłasza się do lekarza. Dla większości to wstydliwy temat, wręcz temat tabu. Bardzo często tego rodzaju infekcje nie dają żadnych objawów, a więc i sami chorzy nie mają wiedzy, iż są zarażeni. Brak leczenia stanowi nie tylko zagrożenie dla samego chorego, ale także dla jego seksualnych partnerów. 

Choroby weneryczne u kobiet i mężczyzn 

Choroby weneryczneto schorzenia, które są przenoszone drogą płciową. A to oznacza, iż można się nimi zarazić podczas kontaktów seksualnych. Takie schorzenia są wywoływane przez wirusy, bakterie, grzyby i pasożyty. Jeżeli do zbliżenia dochodzi bez zabezpieczenia, istnieje duże prawdopodobieństwo zakażenia. Bardzo często partnerzy nie znają stanu zdrowia tej drugiej osoby. A taka niewiedza może być bardzo brzemienna w skutkach. Najwięcej przypadków chorób wenerycznych diagnozuje się u osób młodych. Niestety młodzi ludzie bardzo często nie mają świadomości zagrożeń, a i często posiadają zbyt małą wiedzę na temat możliwości zabezpieczeń. Lekarze zalecają nawet, aby osoby o dużej aktywności seksualnej wykonywały chociaż raz w roku testy w kierunku chorób wenerycznych. 

Przyczyny chorób wenerycznych 

Jakie są najczęstsze przyczyny chorób wenerycznych? Oto najważniejsze: 

  • uprawianie seksu bez zabezpieczenia, 
  • stosunki analne i oralne z zakażoną osobą, 
  • pocałunek z osobą, gdy bakteria znajduje się w gardle, 
  • poprzez zakażoną krew (na przykład użycie niesterylnych narzędzi), 
  • penetracja waginy, 
  • używanie seks-gadżetów osoby chorej, 
  • kontakt z zainfekowanym miejscem na ciele, 
  • wielość partnerów i brak wiedzy o stanie ich zdrowia. 

Różne przyczyny wywołują różne choroby weneryczne. Zawsze należy pamiętać, iż większość chorób wenerycznych przebiega bezobjawowo, a więc partner może nawet nie mieć świadomości, iż zaraża innych. Dlatego kluczowe znaczenie ma odpowiednie zabezpieczenie, najlepiej w postaci prezerwatywy. Niestety do zwiększania liczby zakażeń niewątpliwie przyczynia się niewystarczająca edukacja o chorobach wenerycznych. 

Rodzaje chorób wenerycznych 

Z uwagi na przyczynę zakażenia, choroby weneryczne dzieli się na: 

  • wirusowe – przewlekłe i najtrudniejsze do wyleczenia: opryszczka narządów płciowych, mięczaka zakaźny, kłykciny kończyste, AIDS, WZW, 
  • bakteryjne – najszybsze do wyleczenia, niepozostawiające żadnych skutków ubocznych, nienawracające: kiła, rzeżączka, chlamydia, wrzód miękki, ziarniniak pachwin, czerwonka bakteryjna, 
  • pasożytnicze – najbardziej dokuczliwe i niekomfortowe, ale szybkie do wyleczenia: wszawica łonowa, świerzb, rzęsistkowica,
  • grzybicze – powstają głównie na skutek kontaktu z wydzielinami stref intymnych: kandydoza pochwy. 

Do niedawna choroby weneryczne kojarzono tylko z kiłą i rzeżączką. Jednak jak widać istnieje wiele innych jednostek chorobowych, a każda wymaga dokładnej diagnozy. 

Objawy chorób wenerycznych 

Objawy chorób wenerycznych są bardzo różne, w zależności od rodzaju choroby. Dlatego warto rozgraniczyć je w odniesieniu do poszczególnych typów chorób wenerycznych. Często też ta sama choroba daje inne objawy u kobiet i mężczyzn. 

Objawy poszczególnych chorób wenerycznych: 

1.chlamydia u mężczyzn 

  • wydzielina z prącia, 
  • uczucie ciągłego parcia na oddawanie moczu, 
  • ból w trakcie oddawania moczu, 
  • zapalenie jąder, 
  • częstomocz, 

2.chlamydia u kobiet 

  • nieregularne krwawienia miesiączkowe, 
  • obfite upławy, 
  • bolesne miesiączki, 
  • krwawienie międzymiesiączkowe, 
  • zapalenia pęcherza moczowego, 

3.kiła u mężczyzn 

  • wrzody na penisie, 
  • wrzody na genitaliach, 
  • w drugim etapie wysypka na dłoniach i stopach, 
  • powiększenie węzłów chłonnych, 

4.kiła u kobiet 

  • wrzody na sromie, 
  • wrzody na ustach, 
  • wysypka na dłoniach i stopach, 
  • wrzody w szyjce macicy, 

5.rzeżączka u mężczyzn 

  • ból przy oddawaniu moczu, 
  • opuchnięcie jader, 
  • jednoczesne opuchnięcie gardła, 
  • wydzielina z penisa, 
  • ropny wyciek z cewki moczowej, 
  1. rzeżączka u kobiet(najczęściej bezobjawowo) 
  • silne upławy, 
  • pieczenie w okolicach intymnych, 
  • zaburzenie cyklu menstruacji, 
  • częste i silne bóle podbrzusza, 

7.opryszczka narządów płciowych u mężczyzn 

  • pojawienie się typowej opryszczki na penisie, 
  • charakterystyczne pęcherzyki płciowe na członku,
  • pojawienie się pęcherzyków na cewce moczowej, 

8.opryszczka narządów płciowych u kobiet 

  • bolesna opryszczka w okolicach intymnych, 
  • pojawienie się takich zmian w okolicach odbytu, 
  • bolesne i wypełnione płynem surowiczym pęcherzyki,

9.grzybica narządów płciowych u mężczyzn 

  • zaczerwieniona skóra prącia, 
  • mocno swędzące plamki, 
  • biały nalot na członku, 

10.grzybica narządów płciowych u kobiet 

  • świąd pochwy i sromu, 
  • ból przy oddawaniu moczu, 
  • białe upławy o grudkowej konsystencji, 

11.rzęsistkowica u mężczyzn 

  • dość silne i uporczywe parcie na mocz, 
  • dolegliwy ból w okolicach cewki moczowej, 

12.rzęsistkowica u kobiet 

  • pieczenie pochwy, 
  • świąd w okolicach intymnych, 
  • żółto zielone upławy. 

Podsumowując należy stwierdzić, iż objawami, które mogą świadczyć o zakażeniu chorobą weneryczną są: nieprzyjemne wydzieliny z miejsc intymnych, bolesne owrzodzenia, stany zapalne penisa lub pochwy, zmiany skórne czy ból przy oddawaniu moczu. Niektóre z chorób przez długi czas przebiegają bezobjawowo, a czas ma w tych przypadkach dość istotne znaczenie. Jeżeli którykolwiek ze wskazanych objawów wystąpi należy bezzwłocznie udać się do lekarza. Wstyd przed wizytą u specjalisty może mieć bardzo poważne konsekwencje zdrowotne. 

Leczenie choroby wenerycznej 

Leczeniem schorzeń wenerycznych zajmuje się lekarz wenerolog. Każdy dermatolog jest także wenerologiem, gdyż te obie dziedziny są ściśle ze sobą powiązane. Wenerologia skupia się głównie na zmianach na narządach płciowych. Samo badanie polega przede wszystkim na wywiadzie u pacjenta i sprecyzowaniu z jakim problemem przychodzi. Lekarz dokładnie ogląda zmiany skórne. Specjalista wenerolog może także zlecić dodatkowe badania, takie jak badanie bakteriologiczne wydzieliny z pochwy u kobiet czy z cewki moczowej u mężczyzn. Niekiedy trzeba zrobić badanie przesiewowe na obecność innych chorób, przenoszonych drogą płciową. Niekiedy lekarz zleca także badanie krwi. 

Leczenie odbywa się w różny sposób, w zależności od rodzaju choroby wenerycznej. I tak podstawowymi sposobami leczenia tego typu zakażeń są: 

  • antybiotyki, 
  • leki antywirusowe, 
  • leki przeciwgrzybiczne, 
  • kremy łagodzące nieprzyjemne objawy, 
  • maści o charakterze przeciwzapalnym, 
  • specjalistyczne płyny do higieny miejsc intymnych

Jeżeli choroba weneryczna pojawia się u jednego z partnerów, leczenie zawsze obejmuje współpartnera. Dlatego też bardzo często lekarz zleca przyjmowanie antybiotyków partnerowi osoby chorej. Ważne, aby w trakcie leczenia nie podejmować aktywności seksualnej. Leczenie chorób wenerycznych wymaga wyjątkowej odpowiedzialności ze strony chorego. 

W profilaktyce chorób wenerycznych największe znaczenie ma odpowiedzialny seks, z używaniem prezerwatyw. Jeśli tylko istnieje podejrzenie, że partner może być zarażony chorobą weneryczną, należy zaprzestać współżycie seksualne do momentu postawienia diagnozy przez lekarza. 

Czytaj również

Bibliografia

  • E. Firląg-Burkacka „Choroby przenoszone droga płciową”, Krajowe Centrum ds. AIDS, Agencja Ministra Zdrowia,
  • I. Choroszy-Król „choroby przenoszone droga płciowa – zagrożenie na wakacjach”, Akademia Medyczna we Wrocławiu, 2011 r.,
  • M. Pawlikowska, W. Deptuła „Choroby u ludzi spowodowane chlamydiami i chlamydofilami”, Katedra Mikrobiologii i Immunologii Wydziału Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Szczecińskiego, 20017 r.,