Idź grzybie do grzyba…

Zbieranie grzybów jest jedną z moich pasji. Przyrządzanie zebranych już nie - nie będę bujał… Jedzenie - owszem, ale… wybiórczo.

Wielbię maślaki duszone w śmietanie, z cebulką… Kocham marynowane - różne. Byle zalewa nie była za kwaśna, tylko taka słodko-kwaśna, jak kiedyś robiła moja Babunia. A zbieram - śpiewająco. Idę od drzewa do drzewa, od krzaczka do krzaczka i cały czas coś sobie podśpiewuję… Co między dębem a jałowcem, co w zagajniczku; brzeźniak, więc może kozaki…

I na dróżkach patrzę pod nogi. Bo prawdziwki (książęta borów) chętnie rosną przy dróżkach. I to - parami…

Babunia zbierała także te z blaszkami. Marynowała tzw. gołąbki. Ja zostaję przy „siatkowych” od spodu. Żeby się ustrzec przed „goryczakiem”, który czasem do złudzenia przypomina prawdziwka - gdy tylko mam wątpliwość, decyzję zostawiam językowi. Gorzko - do wyrzucenia! Natychmiast…



Spotkaliśmy kiedyś w głębokim lesie dżentelmena. Nie miał wprawy w grzybobraniu, ale oko miał dobre i był ambitny. Miał kosz pełen - jak sądził - prawdziwych prawdziwków. W wyniku „konsultacji” wszystko wyrzucił. Ale gdy się rozeszliśmy, stał za drzewem i obserwował - czy przypadkiem nie wrócimy po jego zdobycz…

Borowiki, podgrzybki - z kapeluszami nieco różnymi zależnie od otoczenia, kozaki… W tym najcenniejsze - te w czerwonych kapeluszach. Na sto procent wolne od robaków, a jaki zapach dają potrawom! Maślaki - ciut inne wśród sosenek, inne, jako „modrzewiowe”… Niektórzy się brzydzą jeść - bo na grzybie taki śluz… Niech mnie oddadzą! Nie wiedzą jak smakuje maślak duszony, albo maślaczek dobrze zamarynowany…

I chodzę sobie jesienią po lesie, nucąc: „Pójdź grzybie do grzyba”… Niby, że ja też grzyb. Metrykalny. Seniorem elegancko zwany…