Tajemnice różańca
Tajemnice różańca służą kontemplacji nad życiem Jezusa Chrystusa oraz jego matki - Maryi. Każda z nich odnosi się do przełomowych wydarzeń, począwszy od zwiastowania Maryi, przez narodziny Jezusa, aż po jego śmierć na krzyżu i to, co wydarzyło się po niej. W tym sensie tajemnice różańca są swego rodzaju streszczeniem Ewangelii, a więc fundamentalnej części Nowego Testamentu. Tajemnice różańca rozważamy w czasie modlitwy różańcowej, która ma charakter medytacyjny i której od czasów średniowiecza przypisywana jest szczególna rola w obrzędowości katolickiej (choć nie cały świat chrześcijański ma takie podejście – protestanci na przykład różaniec odrzucają, przede wszystkim ze względu na zakwestionowanie świętości Maryi).
Podział tajemnic różańca świętego
Tajemnice różańca świętego zostały przez Kościół Rzymsko-Katolicki uszeregowane w 4 grupy. Podstawowy podział uwzględnia:
- Tajemnice radosne – od zwiastowania Maryi po wydarzenia z dzieciństwa Jezusa,
- Tajemnice światła – od chrztu Jezusa po ustanowienie Eucharystii w czasie Ostatniej Wieczerzy,
- Tajemnice bolesne – opisujące mękę i śmierć Jezusa na krzyżu,
- Tajemnice chwalebne – opisujące zmartwychwstanie i wniebowstąpienie Jezusa a następnie wniebowzięcie i ukoronowanie jego matki, Maryi.
O czym traktują poszczególne tajemnice różańca? Oto krótkie ich przypomnienie.
Tajemnice radosne
Tajemnice radosneodnoszą się do wydarzeń sprzed narodzin Jezusa oraz z pierwszych lat jego życia. W kolejności są to:
- Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie. Streszczeniem tej tajemnicy w dużym stopniu jest modlitwa Anioł Pański. Kanwą jest zesłanie Anioła Gabriela, który mówi do Maryi: Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus, na co ona odpowiada: Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa.
- Nawiedzenie św. Elżbiety. W ewangelii św. Łukasza czytamy: [Maryja] weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę.
- Narodzenie Pana Jezusa– odnosi się do przyjścia Jezusa na świat w stajence betlejemskiej. W rozważaniach na temat tej tajemnicy koncentrujemy się na tym, jak syn boży stał się człowiekiem
- Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni– w tej właśnie tajemnicy różańca przywoływane są przez św. Łukasza słowa proroka Symeona „Oto ten przeznaczony jest na znak, któremu sprzeciwiać się będą”.
- Znalezienie Pana Jezusa w świątyni– tajemnica ta przypomina słowa 12-letniego Jezusa, który zaginął Mari i Józefowi w czasie wyprawy do świątyni w Jerozolimie, a odnaleziony rzekł: Czemuście mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca? (św. Łukasz).
Tajemnice światła
Tajemnice światła to przypomnienie nauk i cudów Jezusa Chrystusa, które czynił za swojego życia.
- Chrzest Pana Jezusa w Jordanie– tajemnica ta przypomina rytualny chrzest, który Jezus przyjął z rąk Jana Chrzciciela, jak się obecnie interpretuje – w geście solidarności z grzesznikami. Sam, jako syn Boga, od grzechu był wolny, chrzest zaś gładzący grzechy pierworodne, ten który znamy dziś, Chrystus wedle wierzeń chrześcijańskich, ustanowił już po swoim zmartwychwstaniu.
- Objawienie się Jezusa na weselu w Kanie– to przypomnienie jednego z cudów dokonanych przez Chrystusa, jakim było przemienienie wody w wino.
- Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia– przypomnienie, że każdy Katolik winien jest głosić Królestwo Boże, tak jak czynił to Jezus w Galilei:Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię (św. Marek).
- Przemienienie Jezusa na górze Tabor – wówczas to Jezus pokazał Piotrowi, Jakubowi i Janowi swojej boskie oblicze. Bóg zaś obwieścił apostołom: To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie! (św. Mateusz).
- Ustanowienie Eucharystii– odnosi się do wydarzeń z Ostatniej Wieczerzy, którą Jezus odbył z apostołami: Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę. Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana (św. Mateusz).
Tajemnice bolesne
Tajemnice bolesne przynoszą przejmujący obraz ostatnich chwil Jezusa przed męczeńską śmiercią.
- Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu– obraz wewnętrznego cierpienia Jezusa. Jak pisał św. Łukasz: A pogrążony w udręce modlił się jeszcze goręcej i pot wystąpił na Niego, jakby krople krwi spadające na ziemie”.
- Biczowanie Pana Jezusa– skromnie opisany w Ewangelii, lecz doskonale znany moment wydania Jezusa na biczowanie przez rzymskiego namiestnika Poncjusza, ku uciesze żądnego krwi tłumu.
- Cierniem ukoronowanie– ta z tajemnic bolesnych przypomina kolejny epizod kaźni Jezusa, gdy z ciernistą koroną na głowie, umęczony, został przez Piłata ukazany gawiedzi. Jak podaje św. Jan, Piłat rzekł: oto człowiek, tłum jednak zażądał jego śmierci: Ukrzyżuj go!
- Droga Krzyżowa Pana Jezusa– opis drogi Jezusa na Golgotę, miejsce gdzie wraz z dwoma przestępcami zostanie żywcem przybity do krzyża. Jego wielokrotne upadki pod ciężarem krzyża w czasie ostatniej wędrówki metaforycznie oddają trud życia na ziemi.
- Śmierć Jezusa na krzyżu– w całkowitym mroku Jezus kona na krzyżu, zanosząc się krzykiem: Boże mój, Boże, czemuś mnie opuścił (św. Mateusz, św. Marek).
Tajemnice chwalebne
Tajemnice chwalebne to radość z pokonania śmierci i obietnica życia wiecznego w Niebie.
- Zmartwychwstanie Pana Jezusa– Jezus wstaje z grobu i jak wierzą Katolicy, zwycięża grzech. Po zmartwychwstaniu objawia się Marii Magdalenie.
- Wniebowstąpienie Pana Jezusa– koniec dzieła Jezusa na ziemi. Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem (św. Jan).
- Zesłanie Ducha Świętego– po wniebowstąpieniu, Jezus zsyła wiernym Ducha Świętego, który ma ich prowadzić drogą ku zbawieniu.
- Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny– Kościół katolicki głosi, że po swojej śmierci matka Chrystusa została z duszą i ciałem wzięta do nieba, do wiecznej chwały.
- Ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny – uznanie wielkiego znaczenia Maryi, symbol jej chwały, ale też wskazanie, jak wielkiego szczęścia można zaznać w Niebie, jeśli w życiu doczesnym kierowało się miłością do Boga.
Czytaj też:
- Różaniec za zmarłego - jak odmawiać różaniec?
- Czy nieśmiertelność zmieniłaby Twoje podejście do życia?
- W świecie gotyckich katedr: Girona
- Wizyta duszpasterska - jaki ma przebieg i jak się do niej przygotować?